10
f. 2r
Smíry a dohody
Composiciones et concordie 1)
11
1443, 1. února
f. 2r-2v
Smíření sporu o čest (causa diffamatoria) mezi Francem řezníkem a Janem Gauermischlinem, učiněné z obojí strany a v přítomnosti nové i staré rady, a také v přítomnosti jiných zkušených mužů z obce, které obojí strana ke smíření přizvala (communes ad hoc vocati). Noví konšelé: Jan bednář v tom čase purkmistr, Jan Floiserus, Petrus Eitlkrawt, Jan povozník, Jan Gurmaczl, Jan Stohler. Staří konšelé: Bartošek soukeník, Jan Nikuš, Jan Craisa, Jan Sanderlinus, Václav sládek, Janošek řezník. Zástupci obce k tomu přizvaní (communes ad hoc vocati): Jakub Taisslinus, Mikuláš Slaichar, Oldřich Curtha, Šimon Placzniskut a Erhart kovář a ostatní. Spor se stal a pak byl usmířen takto: Když nejprve Franc řezník Jana Gauermischlina pomlouval (diffamaverat) a potupnými slovy se dotýkal jeho cti (et honorem suum contigerat), hájil se pak před soudem jako obviněný z pomluvy listinou, kterou jeho – France řezníka – počestnost osvědčuje pan Jan, probošt Kounický. K rozhodnutí sporu zvolili přísežní v Ivančicích osvědčený způsob – požádali o jeho nestranné a zkušenější posouzení – o “naučení” do Brna. Případ byl pak rozsouzen na základě naučení měšťanů brněnských takto: Franc řezník před novými a starými konšeli a také před jmenovanými zástupci obce tu pomluvu i slovní urážku odvolal (ipsam diffamacionem et verbalem iniuriam … realiter revocavit) a pro Boha poprosil Jana Gauermischlina, aby mu odpustil. Jan poté také předložil k osvědčení své cti listinu opatřenou pečetí pana Přibíka, opata Louckého, a urozeného pána Jošta řečeného Hecht z Rosic, ve které je inserováno svědectví urozených pánů Arkleba z Drahotuš a Václava z Kukvic, kdysi podkomořího markrabství Moravského. Touto listinou skutečně prokázal, že se v té věci zachoval spravedlivě (realiter improbavit et se iustum in causa fore) a že svou čest v ničem nepoškodil (nec honorem suum in quopiam defecisse). Dáno v Ivančicích 1443 v pátek po svátku Obrácení svatého Pavla apoštola (25. ledna).
Composicio cause diffamatorie inter Francz carnificem ex una et Iohannem Gauermischlinum parte ex altera facta est in presentia civium iuratorium novi consilii, et antiqui, et aliorum proborum virorum ad hoc vocatorum, quo[rum] nomina hic subscribuntur.
Novi consules
Iohannes doleator, magistercivium Iohannes Floiserus Petrus Eitlkrawt Iohannes uberfurer Iohannes Gurmaczl Iohannes Stohler
Antiqui consules
Partlinus pannifex Iohannes Nicuss Iohannes Craisa Iohannes Sanderlinus Wenceslaus braseator Hanslinus carnifex
Communes ad hoc vocati Iacobus Taisslinus, Nicolaus Slaichar, Ulricus Curtha, Simon Placzniskut et Erhardus faber et ceteri.
Composicio sic facta est. Quemadmodum Francz carnifex Iohannem Gauermischlinum diffamaverat et verbis turpibus honorem suum contigerat et litteram testimonialem in ipsa causa diffamacionis a venerabili domino Iohanne, preposito Cunicensi, ad cause probacionem coram iudicio exhibuit.
Causa ipsa sentencialiter per sentenciam diffinitivam civium Brunnensium est diffinita. Tali forma et modo: quod Francz carnifex coram novis et antiquis consulibus et communibus suprascriptis ad hoc vocatis ipsam diffamacionem et verbalem iniuriam, quam contra ipsum Iohannem Gauermischlinum egerat et locutus fuerat realiter revocavit, et ipsum Iohannem Gauermischlinum, ut sibi parceret, propter deum rogavit.
Ipse eciam Iohannes Gauermischlinus litteris sigillorum […?] roboratis a venerabili domino Przibikone, abbate Lucensi seu de Bruk prope Znoymam, et nobili barone2) domino Iodoco, dicto Hecht de Rosicz, insertis in eisdem litteris testimonio nobilium virorum domini Arclebi de Drahotuss et domini Wenceslai de Kukwicz, quondam marchionatus Moravie subcamerarii, realiter improbavit, et se iustum in causa fore nec honorem suum in quopiam defecisse aut viluisse actenus demonstravit. Acta sunt hec Eywanczicz anno Domini millesimo quadringentesimo quadragesimo tertio, feria sexta post Conversionem sancti Pauli apostoli.